HAYIRLI TEZKERELER 2





     Yağız ilk önce askere giderek yaş olarak diğerlerinden küçük olmasına rağmen onlardan kıdemli oldu ve haklı olarak onlara komutanlık taslıyor. Kasım ayında kuralar çekildiğinde Yağız Şubat,
Mert, Aslan, Gökhan Temmuz, Doruk Kasım 2019 olarak sıralandılar. Yağız Şubat ayının başında Kırklareli'ne giderek askerliğini tamamladı. O sırasını savmıştı. Hava soğuktu ama onun için iyi olmuştu. Eğitimlerde bunalmamıştı. Yağız askerden geldikten sonra tecrübelerine dayanarak sıcakta askere gideceklerin vay haline demişti.
    Vakit geldi ve o sıcaklarda Mert, Aslan ve Gökhan askerliklerini yapmak üzere Temmuz ayının o yakıcı güneşi altında birliklerine teslim oldular. Mert Küçükyalı Kenen Evren kışlasına gitti. Ben 1980 de askerliğimi Maltepe 2. Zırhlı Tugayda yaparken ihtilal olmuş ve hemen yanı başımıza Kenan Evren kışlası açılmıştı. Hiç görmemiştim ama bu vesile ile görmüş oldum. Koskoca bir kışla iyi ki de kurulmuş yoksa oraları da beton yığını olurdu.Şimdilik kışla olma sayesinde kurtulmuş gözüküyor.
     Mert'i 1 Temmuz da askere teslim ettiğimizde hava oldukça sıcak ve rutubetli idi. Mert nizamiyede içeri girdikten sonra içimizi bir burukluk kaplamıştı. Hele de tel örgülerin arkasından kışlasına doğru yürürken ara ara geriye dönüp bakması bizi hayli hüzünlendirmişti. Ama sayılı günler çabuk geçiyordu ve hafta sonu ziyaret günü gelip çatmıştı. Cümbür cemaat ziyarete gittik. En başta Kuzey sonra Simge, Damla, Yağız, Beste, Zehra ve ben hepimiz oradaydık. Hepimiz hem Mert hem de Kuzeyle epey vakit geçirdik.
     19 Temmuz geldi ve bu sefer de yemin töreni için kışlaya gittik. Erken saatte gitmemize rağmen kışla bayağı kalabalıktı. Araçları  park ettikten sonra yemin töreni alanına gitmek için otobüslere bindik ve tören alanına gittik . Çok güzel hazırlanılmıştı. Girişte herkese Türk bayrağı verildi




ve töreni izlemek için tribün de yerlerimizi aldık. ve askerlerimizin tören alanına gelmesini beklemeye başladık. Askerler tören alanına geldikçe bizde gelenlerin arasında Mert'i bulmaya çalışıyorduk ama nafile hepsi birbirine benziyordu. Sonun da vazgeçtik ve hepsi bizim çocuğumuz hepsi MERT dedik.
     Yemin Töreni çok güzel oldu Kahramanlık duygularımız kabardı gözlerimiz yaşardı. Aynı gün Aslan ve Gökhan'ında yemin töreni vardı, onlarda tezkerelerini aldı darısı Doruğumuzun başına.

   

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CANIM ANNEM

Resim
Annem her zaman erken kalkar namazını kılar ve kahvaltıyı hazırlayıp evdekileri öyle kaldırır. Hep beraber kahvaltımızı yapar, babamı işe bizi de okula yolcu eder sonra da ev işleriyle uğraşırdı. Beni her sabah tertemiz giydirir, siyah okul önlüğümü ve beyaz yakalığımı mutlaka ütüleyip okula öyle gönderirdi. Sabah evden nasıl tertemiz ütülü elbiselerle çıktıysam, akşam okuldan eve geldiğimde mutlaka kirlenmiş ve önlüğüm mutlak ya sökülmüş ya da yırtılmış olurdu. Annem hiç üşenmez ertesi gün beni yine tertemiz okula gönderirdi. Okulla evimiz çok yakın sayılmazdı yürüyerek beş dakika ya sürer ya da sürmezdi. Babam da tekelde çalışıyordu ve orası da bayağı uzak sayılırdı beş dakika ya sürerdi ya da sürmezdi.  Sinop'ta bütün mesafeler beş dakika uzaklıktaydı. Herkes öğle yemeğinde evde olurdu.  Babam da her öğlen eve gelirdi ve biz de babam gelmeden evde olurduk. Yemeğimizi yer sonra babam işine bizde okula giderdik. İstiklal İlkokulu çok güzel, eski bir okuldu ve yanında da ye...
Devamı

BABAMIN ÇÖZÜMÜ

Resim
           1960 lı yıllarda Sinop merkezde üç ilkokul vardı. Benim okuduğum İstiklal İlk Okulu ,Gazi Mustafa Kemal İlk Okulu ve Cumhuriyet İlk Okulu. Okullar o zaman tam gün öğretim yapıyor. Sabah gidiyoruz öğle yemeğe geliyoruz ve öğleden sonra da üçte okul bitiyor. Biz beş dakikalık yolu ancak iki saatte gelebiliyoruz. Saat beşi geçirmememiz gerekiyor. Çünkü babam beşte işten çıkıyor.            Okuldan eve gelirken vakit nasıl çabuk geçiyor anlatamam. Arkadaşlarla kavga dövüş oynayarak herkes evine dağılıyor. Okul çıkışı arkadaşlarla evlerimize gidiyoruz yine evin önüne gelen ayrılıyor ve ben Kahveci Osman Amcaların orada yalnız kalıyorum ve oradaki boş arsada kendi kendime oynamaya başlıyorum. Oyun da ne? Yerde bulduğum yeşil bir boş şişeyi kırıyorum ve parçaları elime alıp onları tekrar arsada bulunan bir ağaca nişan alıp atıyorum.               Kırık camların hepsini attım elimde sadec...
Devamı

YUSUF İLE PLAKA BİLMECE

                Aşağı Mahalle de iki hane var. Murat ve Şevket Dedeler ve biz Süleyman Dedem. Babamlar dört kardeş .Kemal Amcam, Ayşe Halam ve Asiye Halam. Murat Dede ve Şafize Anneanne. Çocukları Arif Amca, Nusret Amca, Emine Hala, Şaziye Hala, Melek Hala. İşte aşağı mahallede bulunan iki hanenin sakinleri. Hatırladığım ,köyün iki küçük çocuğu Zihni ve Yusuf. İki kuzen hem de iyi arkadaş.                   Yazın okul tatil olduğunda köye geliyoruz. Yaz boyunca köydeyiz. Bir de çok güzel bir çoban köpeğimiz var adı Karabaş. Hep bizimle beraber. O yanımızdayken korkusuz oluyoruz. Karabaş yanımızdayken kimse bize birşey diyemiyor Karabaş hemen hırlıyor. O zaman yukarı mahallenin de köpekleri var ama aşağıya inemiyorlar korkudan. Biz de yukarı çıkamıyoruz aynı sebepten. Ama yanımızda Karabaş olunca hiç fark etmiyor diğer köpekler korkudan seslerini çıkaramıyor.             ...
Devamı