SİNOPE KADAR GÜZEL SİNOPE

         Dedesi Kuzey'e hadi hazırlan gidiyoruz demiş ve kendilerini birden Sinope'nin Karadeniz'in adeta bağrına bir bıçak gibi saplanan volkanik Sülük Gölü denilen kraterinin üstünde uçurtma uçururken bulmuşlar. Kuzey uçurtmayı alıp geri geri giderek dedesinden biraz uzaklaşmış ve rüzgarla birlikte uçurtmayı bırakmış, dedesi de koşmaya başlamış. Kuzey'in ayakları uçurtmanın kuyruğuna dolaşmış ve Kuzey birden kendini havada buluvermiş. Dedesi heyecanla  ''Kuzeeey korkma sıkı tutun bende yanına geliyorum'' demiş ve uçurtmanın ipine dolanarak Kuzey'in yanına kadar gitmiş.

         Kuzey dedesinin elinden tutmuş ve hoop uçurtmanın arkasına beraberce uzanıp uçmaya başlamışlar. Gökyüzünde sanki bir kartalın kanatlarınaymış gibi süzülüyorlarmış. Kuzey aşağıda Sinope'nin  o seyrine doyulmaz güzel manzarasına bakarak ''dedem Zeus haklıymış Dünya güzeli Sinope ancak bu kadar güzel bir yerde saklanabilirmiş ve gerçekten Sinope (Sinop) Sinope kadar güzel'' demiş. Kuzey uçurtmanın sırtında sanki zaman yolculuğu yapıyormuş. Birde beraber aşağıya doğru süzülmüşler ve onlarda çocukların arasına karışmışlar ama onları çocuklar hiç fark etmemiş .Çocuklar kumsalda karakumların içinde oyun oynuyorlarmış kumlardan ortaya bir  tepe yapmışlar ve üzerine de bir çubuk dikmişler tepenin etrafındaki çocuklar dikkatini çekmiş ''dedem ben bunları tanıyorum galiba'' demiş ''bak bak şu babama benziyor diğeri de amcam ve yanında ki de Doruk Amcam sanki'' demiş ''ama diğerlerini tanıyamadım galiba Sinope'den arkadaşları demiş.'' çocuklar onların farkına varmadan oyuna başlamışlar. Herkes kendi tarafındaki tepenin altından doğru kumları eşelemeye başlamış çünkü çubuğu ilk önce kim düşürürse o denize girecekmiş. Heyecanla seyretmeye başlamışlar.

         O kadar yavaş yapıyorlarmış ki çubuk bir türlü düşmüyormuş  ama sonunda çubuk Mert'in tarafına doğru eğilmeye başlamış ve hoop Mert'in önüne düşmüş. Mert denize girecekmiş gibi koşmuş ama sonra kaçmaya başlamış  ama kaçmanın da cezası varmış. Yağız, Doruk ve diğer arkadaşları Mert'i yakalamak için hep beraber koşmaya başlamışlar ve onu kıskıvrak yakalayarak iskelenin ucuna getirip altı okka yapmak için ellerinden ayaklarından tutup hep beraber 1,2,3 diye sayıp iskelenin ucunda denize atıvermişler, o günde deniz soğuğu varmış ve Mert'in denize düşmesiyle yüzeye çıkması bir olmuş. Kuzey de birden hızla koşmaya başlamış ve ''babaaamm bende geliyorum bekle'' diyerek hoop denize balıklama atlamasıyla dedesinin kucağında uyanması bir olmuş.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CANIM ANNEM

Resim
Annem her zaman erken kalkar namazını kılar ve kahvaltıyı hazırlayıp evdekileri öyle kaldırır. Hep beraber kahvaltımızı yapar, babamı işe bizi de okula yolcu eder sonra da ev işleriyle uğraşırdı. Beni her sabah tertemiz giydirir, siyah okul önlüğümü ve beyaz yakalığımı mutlaka ütüleyip okula öyle gönderirdi. Sabah evden nasıl tertemiz ütülü elbiselerle çıktıysam, akşam okuldan eve geldiğimde mutlaka kirlenmiş ve önlüğüm mutlak ya sökülmüş ya da yırtılmış olurdu. Annem hiç üşenmez ertesi gün beni yine tertemiz okula gönderirdi. Okulla evimiz çok yakın sayılmazdı yürüyerek beş dakika ya sürer ya da sürmezdi. Babam da tekelde çalışıyordu ve orası da bayağı uzak sayılırdı beş dakika ya sürerdi ya da sürmezdi.  Sinop'ta bütün mesafeler beş dakika uzaklıktaydı. Herkes öğle yemeğinde evde olurdu.  Babam da her öğlen eve gelirdi ve biz de babam gelmeden evde olurduk. Yemeğimizi yer sonra babam işine bizde okula giderdik. İstiklal İlkokulu çok güzel, eski bir okuldu ve yanında da ye...
Devamı

BABAMIN ÇÖZÜMÜ

Resim
           1960 lı yıllarda Sinop merkezde üç ilkokul vardı. Benim okuduğum İstiklal İlk Okulu ,Gazi Mustafa Kemal İlk Okulu ve Cumhuriyet İlk Okulu. Okullar o zaman tam gün öğretim yapıyor. Sabah gidiyoruz öğle yemeğe geliyoruz ve öğleden sonra da üçte okul bitiyor. Biz beş dakikalık yolu ancak iki saatte gelebiliyoruz. Saat beşi geçirmememiz gerekiyor. Çünkü babam beşte işten çıkıyor.            Okuldan eve gelirken vakit nasıl çabuk geçiyor anlatamam. Arkadaşlarla kavga dövüş oynayarak herkes evine dağılıyor. Okul çıkışı arkadaşlarla evlerimize gidiyoruz yine evin önüne gelen ayrılıyor ve ben Kahveci Osman Amcaların orada yalnız kalıyorum ve oradaki boş arsada kendi kendime oynamaya başlıyorum. Oyun da ne? Yerde bulduğum yeşil bir boş şişeyi kırıyorum ve parçaları elime alıp onları tekrar arsada bulunan bir ağaca nişan alıp atıyorum.               Kırık camların hepsini attım elimde sadec...
Devamı

YUSUF İLE PLAKA BİLMECE

                Aşağı Mahalle de iki hane var. Murat ve Şevket Dedeler ve biz Süleyman Dedem. Babamlar dört kardeş .Kemal Amcam, Ayşe Halam ve Asiye Halam. Murat Dede ve Şafize Anneanne. Çocukları Arif Amca, Nusret Amca, Emine Hala, Şaziye Hala, Melek Hala. İşte aşağı mahallede bulunan iki hanenin sakinleri. Hatırladığım ,köyün iki küçük çocuğu Zihni ve Yusuf. İki kuzen hem de iyi arkadaş.                   Yazın okul tatil olduğunda köye geliyoruz. Yaz boyunca köydeyiz. Bir de çok güzel bir çoban köpeğimiz var adı Karabaş. Hep bizimle beraber. O yanımızdayken korkusuz oluyoruz. Karabaş yanımızdayken kimse bize birşey diyemiyor Karabaş hemen hırlıyor. O zaman yukarı mahallenin de köpekleri var ama aşağıya inemiyorlar korkudan. Biz de yukarı çıkamıyoruz aynı sebepten. Ama yanımızda Karabaş olunca hiç fark etmiyor diğer köpekler korkudan seslerini çıkaramıyor.             ...
Devamı