Hayatın içinden dalgalar

                                            Babam köyü çok seviyor, annem köyü hiç sevmiyor. İkisinin arasında böyle bir zıtlık var.  Ben de o zamanlar köyden pek hoşlanmıyorum çünkü şehir daha güzel ve eğlenceli geliyor. Hafta içi okula gidiyoruz, bir hafta sonumuz var onda da her cumartesi öğleden sonra babam geliyor ve köye gidiyoruz. Okullar kapanınca yazın hep köyde kalıyoruz. Annem de ben de bu durumdan pek hoşlanmıyoruz ama yapacak bir şey yok. Ben çok küçükken köy çok güzeldi. Çünkü kalabalıktı daha şehire göç başlamamıştı ama sonra ki yıllarda kimse kalmadı. Herkes ya Sinop'a ya İstanbul'a ya da başka bir yere gitti. Biz de bu göçe uyduk ve Sinop'ta oturmaya başladık ama yukarıda bahsettiğim gibi köy de Sinop'a yakın olduğu için kopamadık. Yazları köy güzel oluyordu çünkü herkes tatile köyüne geliyordu.               ...

                    İnsan eli değen her şey bozuluyor. Doğadaki güzellikleri bozuyoruz, o muhteşem yapıyı katledip yerine insanoğlunun yaptığı ucubeleri yerleştiriyoruz. Sonra da aramaya başlıyoruz. Şuranın doğası çok güzel, manzarası süper diye. Bu yazıma böyle bir giriş yaptım çünkü elimizde olanın kıymetini bilmiyoruz kaybettikten sonra anlıyoruz, ne kadar büyük bir yanlışlık yaptığımızı. Ancak eskiyi anarak, eski resimlere bakarak kendimizi avutuyoruz. Sinop için içimden ne olursa olsun onu incitecek üzecek bir şey yazmak istemiyorum ama yazmak zorundayım o canım güzelliği, o güzeler güzeli Sinope'nin bulunduğu yeri Zeus'un bile elini sürmeye çekindiği o güzelim şehri getirdiğimiz duruma bakın.                  Sinop'ta yerleşim garaj mevkinden başlayıp zeytinlikten kadınlar denizinde son buluyordu. Çünkü kadınlar denizinin olduğu yerden sonra yol yoktu. Ada zeytin ağaçları ile doluydu. ...