Hayatın içinden dalgalar

Amcamı pek hatırlamıyorum, yani hatırlamıyorum derken hafızamda yine bir şeyler var ama hep bölük pörçük. Çünkü amcamlar ben ilkokula başladığım sene Sinop'tan ayrıldılar Gölcük'e yerleştiler. Babaannem gitmelerini hiç istememişti. Amcamın çocukları Mahmut Abim, Hüseyin Abim, Sema Ablam. Akrabalık ilişkilerimiz müthişti . Amca çocukları, hala çocukları, dayı çocukları, teyze çocukları hep birbirimizi çok severdik. Biz Sinop'ta merkezde idik. Gurbette olanlar yaz olup okullar tatil oldumu Sinop'ta hep bir arada olurduk. Yazın Gölcük'ten başka akrablarımız da gelir tam bir curcuna yaşanırdı. Abim ile Sema Ablam ilkokulu İstiklal İlkokulunda aynı sınıfta okumuşlar. Bir gün babam okula gidip abimlerin sınıfına gidiyor kapıyı çalıyor ve açıp bakıyor Abimle, Sema Ablamı göremiyor. Öğretmene soruyor hocam ben çocuklara bakmıştım ama göremedim diyor. Öğretmen kapının arkasını gösteriyor, tek ayak üstünde iki çocuk bunlar olmasın diyor. Ben orta birinci sınıftayken amcamın...

         Dedemin ikinci çocuğu Asiye Halam. O da köyden  onbeş-onaltı yaşlarında ayrılmış ve Gümenez'e gelin gitmiş. Asiye Halamın beş çocuğu oluyor. En büyükleri Yaşar Abim, Arif Abim, Cemil Abim, Yücel Ablam ve Naile. Halam'lar Gümenez de yaşıyorlar. Ben ilkokula başladığımda onlar da Sinop'a geliyorlar ve bizde kalıyorlar. Yücel Ablam öğretmen okuluna başlıyor, Naile ilkokula. Arif Abim vergi dairesinde, Cemil Abim de otelde çalışıyor.Biz halamı çek seviyoruz. Çok tatlı şeker gibi. Halam beni severken bana kardeş kuzusu diyor ve ben de kötü bir şey söyledi diye ona elinin körü diye kızmışım. Hep onu anlatır ve hala beni kardeş kuzusu diye sever. Halamın sağ ayağında mı yoksa sol ayağında mı şimdi pek hatırlamıyorum topuğuna yakın bir yerde yağ bezesi vardı ve ben onla oynamaya bayılırdım. Halam çok zeki bir kadındı. Hiç bir şeyi unutmazdı. Bize durmadan hikayeler anlatırdı. Dedemlerin Batum'dan Rize'ye gelişleri, dedemin Rize'de babasından ve diğer kard...