Hayatın içinden dalgalar

             Ankara Etimesgut'taki acemiliğimiz şubat 1980 de bitti ve herkesin dağıtım yeri belli oldu. Ben dağıtımda İstanbul'a Meftun da Çerkezköy'e çıktı. Herkesin gideceği yer belli olduktan iki gün sonra trenle usta birliklerine gitmek üzere yola çıktık. Ankara'dan ayrıldıktan sonra herkes trenden atlayarak firar etti. Ben de çok düşündüm firar etsem mi etmesem mi diye ve sonunda firar etmemeye karar verdim. Çünkü ablamlar İstanbul'da oturuyorlardı ve ben evci çıkabilecektim. Şubat ayının son pazar günü İstanbul'a birliğime Maltepe 2. Zırhlı tugaya geldim. 2. Zırhlı tugayın içinde Yıldız cezaevi vardı ve Mehmet Ali Ağca o gece yıldız ceza evinden firar etmişti. 12 eylül yaklaşıyordu, sıkıyönetim vardı. Her akşam hazır kıta bekliyor ve hazır kıta olarak dışarı çıkıyorduk. 12 eylül yaklaştıkça tugayda acayip şekilde hareketlilik başlamıştı ama kimse bir anlam veremiyordu. Her gün tatbikat yapılıyordu ve biz savaş hazırlığı yapıldığını düşünüyorduk....

                               1979 kasım ayında Ankara Etimeskut zırhlı tümeninde askerlik yapmak üzere Sinop'tan yola çıktık .Beni Ankara'da Şükran Ablamın eşi Engin Abi karşıladı ve bir iki gün sonra Etimeskut' taki acemi birliğine teslim etti. Askeri birliğin bulunduğu yerin ziyaret bahçesinde askerlerin arasında yeni gelenler hemen belli oluyordu, henüz askeri elbiselerini almadıkları için sivil kıyafetleri ile diğer askerlerin arasında hemen sırıtıyordu. Usta askerler yeni gelenleri onar kişilik mangalar halinde teslim alıp, askeri elbiselerin olduğu depo gibi bir yere getirip orada önce asker traşı yapıp sonra da elbiseleri verip hangi birlikte isek o birliğin usta askerine teslim ediyorlar. Verilen elbiseler hiç üstümüze göre olmuyor ama kimse bir şey diyemiyordu. Sonra tanıdıklar kendi aramızda üstümüze göre değiştiriyorduk .Tabi ki ne kadar olursa.           ...