YUSUF İLE PLAKA BİLMECE
Aşağı Mahalle de iki hane var. Murat ve Şevket Dedeler ve biz Süleyman Dedem. Babamlar dört kardeş .Kemal Amcam, Ayşe Halam ve Asiye Halam. Murat Dede ve Şafize Anneanne. Çocukları Arif Amca, Nusret Amca, Emine Hala, Şaziye Hala, Melek Hala. İşte aşağı mahallede bulunan iki hanenin sakinleri. Hatırladığım ,köyün iki küçük çocuğu Zihni ve Yusuf. İki kuzen hem de iyi arkadaş.
Yazın okul tatil olduğunda köye geliyoruz. Yaz boyunca köydeyiz. Bir de çok güzel bir çoban köpeğimiz var adı Karabaş. Hep bizimle beraber. O yanımızdayken korkusuz oluyoruz. Karabaş yanımızdayken kimse bize birşey diyemiyor Karabaş hemen hırlıyor. O zaman yukarı mahallenin de köpekleri var ama aşağıya inemiyorlar korkudan. Biz de yukarı çıkamıyoruz aynı sebepten. Ama yanımızda Karabaş olunca hiç fark etmiyor diğer köpekler korkudan seslerini çıkaramıyor.
Köyden Sinop'a gitmek için evden şoseye kadar iki üç kilometrelik yaya yolu var. Bu yolu yürümek biraz cesaret istiyor. Orta mahallede Mahmut dayımlarda köpek var ama onlar hep ufak köpek besliyorlar ve onlara alışkınız. Ama yukarı mahallede Osman Amcaların ve Kazım Amcaların büyük köpekleri var, oradan geçmek zor. Karabaş biz Sinop'a giderken bizi hiç yalnız bırakmaz şoseye kadar gelir arabaya bindirir öyle döner. Şoseye çıktığımızda öyle hemen araba gelmez en az iki üç saat yol kenarında beklemek gerekir. Araba beklediğimiz yer keskin bir viraj. Arabalar virajı dönmeden gözükmüyor. Yusuf' la burda araba beklerken plaka bilmece oynuyoruz. Yusuf bütün arabalaın plakalarını biliyor. Biz virajın bitiminde düzlükte bekliyoruz. İlk önce arabanın sesi duyuluyor. Yusuf bu sesten, ilk önce arabanın cinsini söylüyor ses biraz daha yaklaşıp virajı dönmeden de plakasını söylüyor ve hepsini de doğru biliyor. O zamandan arabalara karşı bir zaafı vardı. Büyüdükçe devam etti ve ekmeğini de bu işten çıkardı.
Yazın okul tatil olduğunda köye geliyoruz. Yaz boyunca köydeyiz. Bir de çok güzel bir çoban köpeğimiz var adı Karabaş. Hep bizimle beraber. O yanımızdayken korkusuz oluyoruz. Karabaş yanımızdayken kimse bize birşey diyemiyor Karabaş hemen hırlıyor. O zaman yukarı mahallenin de köpekleri var ama aşağıya inemiyorlar korkudan. Biz de yukarı çıkamıyoruz aynı sebepten. Ama yanımızda Karabaş olunca hiç fark etmiyor diğer köpekler korkudan seslerini çıkaramıyor.
Köyden Sinop'a gitmek için evden şoseye kadar iki üç kilometrelik yaya yolu var. Bu yolu yürümek biraz cesaret istiyor. Orta mahallede Mahmut dayımlarda köpek var ama onlar hep ufak köpek besliyorlar ve onlara alışkınız. Ama yukarı mahallede Osman Amcaların ve Kazım Amcaların büyük köpekleri var, oradan geçmek zor. Karabaş biz Sinop'a giderken bizi hiç yalnız bırakmaz şoseye kadar gelir arabaya bindirir öyle döner. Şoseye çıktığımızda öyle hemen araba gelmez en az iki üç saat yol kenarında beklemek gerekir. Araba beklediğimiz yer keskin bir viraj. Arabalar virajı dönmeden gözükmüyor. Yusuf' la burda araba beklerken plaka bilmece oynuyoruz. Yusuf bütün arabalaın plakalarını biliyor. Biz virajın bitiminde düzlükte bekliyoruz. İlk önce arabanın sesi duyuluyor. Yusuf bu sesten, ilk önce arabanın cinsini söylüyor ses biraz daha yaklaşıp virajı dönmeden de plakasını söylüyor ve hepsini de doğru biliyor. O zamandan arabalara karşı bir zaafı vardı. Büyüdükçe devam etti ve ekmeğini de bu işten çıkardı.
Yorumlar
Yorum Gönder