SENİ ÇOK SEVDİK HEP SEVECEĞİZ GÜZEL KARDEŞİM


       Karlı bir İstanbul sabahı dışarısı buz gibi sıcak yatağımdan kalksam mı kalkmasam mı diye düşünürken kalkmaya karar verdim ve hemen sanki çok önemliymiş gibi facebook'a girdim keşke girmez olsaydım, Banker kardeşimin  o hayata her zaman baktığı güler yüzü karşıma çıktı. O an beynimde şimşek çaktı banker kardeşim ebedi yolculuğuna çıkmıştı.

        Ne günlerimiz geçmişti. Çocukluk, gençlik aşağı yukarı bütün hayatımız ayrı şehirlerde de olsak beraber geçmişti. Hep birbirimizden haberdardık, Bizim arkadaşlıklarımıza hep gıpta ile bakılırdı ,hala da öyle. Sinop dışında yaşayan arkadaşlar Sinop'a gittiğinde Sinop'ta yaşayan arkadaşlar İstanbul, İzmir yada başka bir yere gittiklerinde mutlaka buluşur o gök kubbede bir hoş seda bırakırdık. O kadar çok anılarımız var ki hangi birini anlatabilirim kelimelere dökebilir miyim bilmiyorum.   

     Bizim çocuklar küçük Ziya'nın lakabı ''Banker'' çocuklar banker kelimesini daha önce hiç duymamışlar, akıllarında kalan ''Tanker Ziya Amca''.

      Bundan 9-10 sene önce çocuklarla Sinop'a gidiyoruz, çocuklar akşam bara gidiyorlar ama görevliler rezervasyonları olduğu halde, yanlarında bayan yok diye içeri almıyor. Dışarıda tartışmalar olurken barın karşısından Ziya geliyor bizim çocukları görünce hemen olaya el koyuyor, kapıda ki görevliler bankeri görünce sus pus oluyor, ''Bunlar benim yeğenlerim nasıl içeri almazsınız'' diyor ve çocukları içeri gönderiyor, çocuklar özel konuk muamelesi görüyor. O gün çocuklar çok etkileniyor bir hareketle içeri sokmasından ''Süper Ziya Amca'' oluyor onların gözünde.

       Sinop Gençlik Spor da oynarken aynı zamanda da geceleri Karakum Ada Motelde çalışıyordum. Meftun, Ziya, İhsan, Mahmut hep beraber gece yarısına doğru otele gelirlerdi sabaha kadar sohbet muhabbet herkesin karnı acıkıyor bir şeyler yememiz gerekiyor ama yerlerse de hemen gidiyorlar. Ben de her serzenişlerinde çay pişti, ekmekler kızarıyor diye lafı geçiştiriyorum. O zaman Çarşamba Sporla terfi müsabakası var Çarşamba Spor bizim otelde kalıyor yöneticileri bizi çağırıyor (Ben, Ziya, Meftun, İhsan) maçla ilgili konuşmak için diyorlar ki maça asılmayın biz sizi kesin yeneriz ama işi garantiye alalım, biz hemen havalanıyoruz biz Sinop' luyuz öyle şey yapmayız diye. Gerçekten de ertesi gün maçta bizi farkla yeniyorlar. O sene Trabzonspor da Sinop'ta kamp yapıyor ve Sinop karmasıyla maç yapıyor ben sağ bek, banker Ziya da sol bek oynuyor ve maç 7-1 bitiyor . Banker son golü kendi kalemize ceza sahasının sol köşesinden atıyor.

        Son golü bugün de kendi kalesine attı.

        NURLARDA YAT GÜZEL KARDEŞİM, BİZİ BEKLE SIRAYLA GELİYORUZ,





Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CANIM ANNEM

Resim
Annem her zaman erken kalkar namazını kılar ve kahvaltıyı hazırlayıp evdekileri öyle kaldırır. Hep beraber kahvaltımızı yapar, babamı işe bizi de okula yolcu eder sonra da ev işleriyle uğraşırdı. Beni her sabah tertemiz giydirir, siyah okul önlüğümü ve beyaz yakalığımı mutlaka ütüleyip okula öyle gönderirdi. Sabah evden nasıl tertemiz ütülü elbiselerle çıktıysam, akşam okuldan eve geldiğimde mutlaka kirlenmiş ve önlüğüm mutlak ya sökülmüş ya da yırtılmış olurdu. Annem hiç üşenmez ertesi gün beni yine tertemiz okula gönderirdi. Okulla evimiz çok yakın sayılmazdı yürüyerek beş dakika ya sürer ya da sürmezdi. Babam da tekelde çalışıyordu ve orası da bayağı uzak sayılırdı beş dakika ya sürerdi ya da sürmezdi.  Sinop'ta bütün mesafeler beş dakika uzaklıktaydı. Herkes öğle yemeğinde evde olurdu.  Babam da her öğlen eve gelirdi ve biz de babam gelmeden evde olurduk. Yemeğimizi yer sonra babam işine bizde okula giderdik. İstiklal İlkokulu çok güzel, eski bir okuldu ve yanında da ye...
Devamı

BABAMIN ÇÖZÜMÜ

Resim
           1960 lı yıllarda Sinop merkezde üç ilkokul vardı. Benim okuduğum İstiklal İlk Okulu ,Gazi Mustafa Kemal İlk Okulu ve Cumhuriyet İlk Okulu. Okullar o zaman tam gün öğretim yapıyor. Sabah gidiyoruz öğle yemeğe geliyoruz ve öğleden sonra da üçte okul bitiyor. Biz beş dakikalık yolu ancak iki saatte gelebiliyoruz. Saat beşi geçirmememiz gerekiyor. Çünkü babam beşte işten çıkıyor.            Okuldan eve gelirken vakit nasıl çabuk geçiyor anlatamam. Arkadaşlarla kavga dövüş oynayarak herkes evine dağılıyor. Okul çıkışı arkadaşlarla evlerimize gidiyoruz yine evin önüne gelen ayrılıyor ve ben Kahveci Osman Amcaların orada yalnız kalıyorum ve oradaki boş arsada kendi kendime oynamaya başlıyorum. Oyun da ne? Yerde bulduğum yeşil bir boş şişeyi kırıyorum ve parçaları elime alıp onları tekrar arsada bulunan bir ağaca nişan alıp atıyorum.               Kırık camların hepsini attım elimde sadec...
Devamı

YUSUF İLE PLAKA BİLMECE

                Aşağı Mahalle de iki hane var. Murat ve Şevket Dedeler ve biz Süleyman Dedem. Babamlar dört kardeş .Kemal Amcam, Ayşe Halam ve Asiye Halam. Murat Dede ve Şafize Anneanne. Çocukları Arif Amca, Nusret Amca, Emine Hala, Şaziye Hala, Melek Hala. İşte aşağı mahallede bulunan iki hanenin sakinleri. Hatırladığım ,köyün iki küçük çocuğu Zihni ve Yusuf. İki kuzen hem de iyi arkadaş.                   Yazın okul tatil olduğunda köye geliyoruz. Yaz boyunca köydeyiz. Bir de çok güzel bir çoban köpeğimiz var adı Karabaş. Hep bizimle beraber. O yanımızdayken korkusuz oluyoruz. Karabaş yanımızdayken kimse bize birşey diyemiyor Karabaş hemen hırlıyor. O zaman yukarı mahallenin de köpekleri var ama aşağıya inemiyorlar korkudan. Biz de yukarı çıkamıyoruz aynı sebepten. Ama yanımızda Karabaş olunca hiç fark etmiyor diğer köpekler korkudan seslerini çıkaramıyor.             ...
Devamı