KÖSENİN MOTORU


 Kösenin Motoru

       İnsanların yaşları ilerledikçe sohbetler hep geçmişten oluyor. Biz de Meftunla bir araya geldiğimizde (yanlışlıkla yaşlı olduğumuz anlaşılmasın)  sohbetlerimiz hep geçmişten oluyor ve işte şöyle oldu, işte böyle oldu gibi  muhabbetlerimiz olur.
      Bu günkü muhabettimiz de bizim de şahit olduğumuz Kösenin motoruna (o zamanlar hücum botu diyorduk) sahil güvenlik gemisinin çarpması idi. Ben hayal mayal hatırlıyordum ama Meftun olayın tam içerisinde olduğu için  o çarpışma anını her anlattığında sanki o anı yaşıyordu . Bende onun anlattıklarından bu yazıyı çıkardım. Aradan 50-55 sene geçmiş eksiklikler ve fazlalıklar olabilir olay aşağıdaki gibi yaşanmıştı. 
     
      ''Bir yaz günü evin penceresinden jandarma botunun geldiğini gördüm ve hemen evden apar topar çıkarak iskeleye doğru koşmaya başladım. Çünkü iskeleye yanaşan hücum botunun kalkarken yapmış olduğu ve içinde bulunan askerlerin nöbet değişimini, geminin kalkışını ve manevra esnasında oluşan girdapları seyretmek istiyordum. İskeleye geldiğimde gemi kalkış hazırlığındaydı onu büyük bir zevkle seyrediyorduk. Gemi kalkarken geri tornistan yapmaya başladı bu arada da vali konağının önünden kösenin motoru bahçelere doğru hareket etti. Motorun içi çok kalabalıktı özellikle kadınlar ve çocuklar vardı.  Kösenin motoru iskelenin açığından dönerek bahçelere doğru yönelirken hücum botu da iskeleden ayrılmak için geri tornistana başladı. Tornistan esnasında oluşan girdap aşağı yukarı 50 metre çapında bir çevreyi hareketlendirmişti ve kösenin motoru da bu oluşan girdabın içine girmek üzere idi herkes tehlikenin farkına varmıştı ve çığlıklar ortalığı kaplamıştı, bir ya da iki kişi motordan atlamayı başardı motor bir anda hücum botunun tornistan esnasında meydana getirdiği girdabın içinde kalarak alabora oldu ve anında deniz kan gölüne döndü. Denizin üstü insanlardan kopan parçalar ve yardım isteyen insanlarla doldu  Kadının biri yarı beline kadar batıp çıkarak yardım istiyordu. İskelenin ucunda bulunan bir adam hemen atlayarak ona doğru yüzmeye başladı. Vali konağı ve otelin önünde ki diğer motorlar da yardım için alabora olan motora doğru hareket etti. Otelin önünde bulunan bir sürü araba vardı ama ortada hiçbiri kalmamıştı sadece wolkswagen marka bir otomobil yaralıları hastaneye taşımak için birçok sefer yaptı. Ortalık mahşeri bir kalabalık olmuştu, duyan iskeleye koşuyordu.''

       Meftun olayın şoku ile etrafı seyrederek otelin önüne doğru giderken karşıdan annesi Nahide Teyzenin koşa koşa geldiğini görüyor  annesine ''ne oldu niye koşuyorsun'' diye sormasıyla birlikte  Nahide Teyze okkalı bir şamarı Meftunun yüzüne patlatıyor ve Meftun tokatın şiddetiyle kendini yerde buluyor, şaşkınlıkla yerden kalkarken Nahide Teyze Meftun’a sarılarak  ''o motorun Yusuf Eren'e ait olduğu ve Nejatlarla beraber senin de motor da olduğunu söylediler'' der

  Bende bu tarihi kazayı bir vesile ile yazıya dökmüş oldum

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CANIM ANNEM

Resim
Annem her zaman erken kalkar namazını kılar ve kahvaltıyı hazırlayıp evdekileri öyle kaldırır. Hep beraber kahvaltımızı yapar, babamı işe bizi de okula yolcu eder sonra da ev işleriyle uğraşırdı. Beni her sabah tertemiz giydirir, siyah okul önlüğümü ve beyaz yakalığımı mutlaka ütüleyip okula öyle gönderirdi. Sabah evden nasıl tertemiz ütülü elbiselerle çıktıysam, akşam okuldan eve geldiğimde mutlaka kirlenmiş ve önlüğüm mutlak ya sökülmüş ya da yırtılmış olurdu. Annem hiç üşenmez ertesi gün beni yine tertemiz okula gönderirdi. Okulla evimiz çok yakın sayılmazdı yürüyerek beş dakika ya sürer ya da sürmezdi. Babam da tekelde çalışıyordu ve orası da bayağı uzak sayılırdı beş dakika ya sürerdi ya da sürmezdi.  Sinop'ta bütün mesafeler beş dakika uzaklıktaydı. Herkes öğle yemeğinde evde olurdu.  Babam da her öğlen eve gelirdi ve biz de babam gelmeden evde olurduk. Yemeğimizi yer sonra babam işine bizde okula giderdik. İstiklal İlkokulu çok güzel, eski bir okuldu ve yanında da ye...
Devamı

BABAMIN ÇÖZÜMÜ

Resim
           1960 lı yıllarda Sinop merkezde üç ilkokul vardı. Benim okuduğum İstiklal İlk Okulu ,Gazi Mustafa Kemal İlk Okulu ve Cumhuriyet İlk Okulu. Okullar o zaman tam gün öğretim yapıyor. Sabah gidiyoruz öğle yemeğe geliyoruz ve öğleden sonra da üçte okul bitiyor. Biz beş dakikalık yolu ancak iki saatte gelebiliyoruz. Saat beşi geçirmememiz gerekiyor. Çünkü babam beşte işten çıkıyor.            Okuldan eve gelirken vakit nasıl çabuk geçiyor anlatamam. Arkadaşlarla kavga dövüş oynayarak herkes evine dağılıyor. Okul çıkışı arkadaşlarla evlerimize gidiyoruz yine evin önüne gelen ayrılıyor ve ben Kahveci Osman Amcaların orada yalnız kalıyorum ve oradaki boş arsada kendi kendime oynamaya başlıyorum. Oyun da ne? Yerde bulduğum yeşil bir boş şişeyi kırıyorum ve parçaları elime alıp onları tekrar arsada bulunan bir ağaca nişan alıp atıyorum.               Kırık camların hepsini attım elimde sadec...
Devamı

YUSUF İLE PLAKA BİLMECE

                Aşağı Mahalle de iki hane var. Murat ve Şevket Dedeler ve biz Süleyman Dedem. Babamlar dört kardeş .Kemal Amcam, Ayşe Halam ve Asiye Halam. Murat Dede ve Şafize Anneanne. Çocukları Arif Amca, Nusret Amca, Emine Hala, Şaziye Hala, Melek Hala. İşte aşağı mahallede bulunan iki hanenin sakinleri. Hatırladığım ,köyün iki küçük çocuğu Zihni ve Yusuf. İki kuzen hem de iyi arkadaş.                   Yazın okul tatil olduğunda köye geliyoruz. Yaz boyunca köydeyiz. Bir de çok güzel bir çoban köpeğimiz var adı Karabaş. Hep bizimle beraber. O yanımızdayken korkusuz oluyoruz. Karabaş yanımızdayken kimse bize birşey diyemiyor Karabaş hemen hırlıyor. O zaman yukarı mahallenin de köpekleri var ama aşağıya inemiyorlar korkudan. Biz de yukarı çıkamıyoruz aynı sebepten. Ama yanımızda Karabaş olunca hiç fark etmiyor diğer köpekler korkudan seslerini çıkaramıyor.             ...
Devamı