MİNİE VE ŞEKER

         Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde deve tellal iken pire berber iken Kuzey dedesinin beşiğini tıngır mıngır sallar iken Kuzey'in babası Kuzey'e yavru bir kedi almış. Kedi daha 2 aylık ve çok güzelmiş külrengi tüyleri çakmak gibi gözleri varmış. Kuzey'in aslında bir kedisi daha varmış adı Şeker ve peluştanmış. Kuzey onu çok seviyormuş ama ille de gerçek kedisi olsun istiyormuş. Babası onun için o yavru kediyi almış. Kuzey kediyi görünce çok sevinmiş ve hemen adını Minie koymuş. İlk zamanlar biraz korkmuş Minie'den ama zamanla alışmış. Minie gelmeden önce Şeker'i yanından hiç ayırmayan Kuzey Minie geldikten sonra Şekerin pabucu biraz dama atılır gibi olmuş ama yine de onu çok seviyormuş. Kuzey Minie'sini tanıştırmak için Zehra babaannesini, Zihni dedesini, Yağız amcasını, Beste yengesini çağırmış. Biz de cümbür cemaat ailenin yeni üyesi Minie ile tanışmaya gittik. Kuzey bizi kapıda karşıladı ve hemen Minie ile tanıştırdı. Biz de Minieyi çok sevdik. Minie bir hayli de yaramazdı, çok hareketliydi. 

            Kuzey hemen yanıma geldi ve Minie'yi anlatmaya başladı, onu çok sevdiğini onunla çok güzel oynadığını ve Şeker'le olan arkadaşlığını anlattı. Kuzey sanki anlatırken odada değildi de  dedesi Minie ve Şeker ile başka dünyalara dalmıştı. Kuzey dedesine durmadan bir şeyler anlatıyordu, dedesi onu dinlerken onun hayal gücünün ne kadar kuvvetli olduğunu düşünüyor ve onun hayal dünyasında beraber dolaşıyordu. Kuzey yine binlerce yıl öncesine Sinope'ye gitmiş gözlerini Akliman da kum zambaklarının içinde açmış yanında dedesi ve kedilerini görünce büyük bir sevinçle ''yaşasın yine Sinope'ye geldik'' demiş. Hemen kumsalda yanında uzanan dedesini ve kedilerini uyandırmış. ''Dede bakın nereye geldik Sinope bizi bekliyor'' demiş. Kuzey hemen kendisini Kuzeyin hırçın dalgalarının  içine balıklama atmış dedesi durur mu oda peşinde atlamış. 

       



Kuzey kıyıya bakmış Minie ile Şeker onlara korku dolu gözlerle bakıyor, Kuzey hemen kıyıya çıkıp onları kucağına alıp tekrar denize dalmış. Dört kafadar Akliman'ın serin sularında yüzerken birden karşılarına bir köpek balığı çıkmış, Kuzey hemen ''sakın korkmayın bu benim arkadaşım'' demiş ve hemen köpekbalığına doğru yüzmeye başlamış. Köpekbalığı da Kuzey'i görünce çok sevinmiş ve başlamışlar hep beraber denizde oynamaya. Köpekbalığı Kuzey'e ''bak şimdi sizi bu eşsiz Sinope'nin güzelliklerini göstereceğim'' demiş  ve Zeus'un bakmaya bile kıyamayıp onu dünyanın en sapa ve en güzel yerine nasıl bıraktığını anlatmış. Akliman'ın içinden geçerken çeşitli balıklar ve deniz yılanları denizin derinliklerinde çeşitli kabuklu deniz canlılarını görmüşler. Kuzey denizin derinliklerinde ki güzellikleri gördükçe gözleri fal taşı gibi açılmış. Hele de Hamsilos Koyu'nun girişindeki kayaların mağaraların görünüşü gerçekten çok güzelmiş. Köpekbalığı bu güzellikleri Kuzey'e dedesine ve kedilerine gösterdikten sonra birden sıçramış ve hepsini kumların üstüne doğru fırlatmış. Kuzey kumların üstüne düşünce birden uyanmış ve sanki koltukta uyuya kalıp düşen kendisi değilmiş gibi ''dede köpekbalığı bizi ne güzel dolaştırdı değil mi'' diye sormuş.

 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CANIM ANNEM

Resim
Annem her zaman erken kalkar namazını kılar ve kahvaltıyı hazırlayıp evdekileri öyle kaldırır. Hep beraber kahvaltımızı yapar, babamı işe bizi de okula yolcu eder sonra da ev işleriyle uğraşırdı. Beni her sabah tertemiz giydirir, siyah okul önlüğümü ve beyaz yakalığımı mutlaka ütüleyip okula öyle gönderirdi. Sabah evden nasıl tertemiz ütülü elbiselerle çıktıysam, akşam okuldan eve geldiğimde mutlaka kirlenmiş ve önlüğüm mutlak ya sökülmüş ya da yırtılmış olurdu. Annem hiç üşenmez ertesi gün beni yine tertemiz okula gönderirdi. Okulla evimiz çok yakın sayılmazdı yürüyerek beş dakika ya sürer ya da sürmezdi. Babam da tekelde çalışıyordu ve orası da bayağı uzak sayılırdı beş dakika ya sürerdi ya da sürmezdi.  Sinop'ta bütün mesafeler beş dakika uzaklıktaydı. Herkes öğle yemeğinde evde olurdu.  Babam da her öğlen eve gelirdi ve biz de babam gelmeden evde olurduk. Yemeğimizi yer sonra babam işine bizde okula giderdik. İstiklal İlkokulu çok güzel, eski bir okuldu ve yanında da ye...
Devamı

BABAMIN ÇÖZÜMÜ

Resim
           1960 lı yıllarda Sinop merkezde üç ilkokul vardı. Benim okuduğum İstiklal İlk Okulu ,Gazi Mustafa Kemal İlk Okulu ve Cumhuriyet İlk Okulu. Okullar o zaman tam gün öğretim yapıyor. Sabah gidiyoruz öğle yemeğe geliyoruz ve öğleden sonra da üçte okul bitiyor. Biz beş dakikalık yolu ancak iki saatte gelebiliyoruz. Saat beşi geçirmememiz gerekiyor. Çünkü babam beşte işten çıkıyor.            Okuldan eve gelirken vakit nasıl çabuk geçiyor anlatamam. Arkadaşlarla kavga dövüş oynayarak herkes evine dağılıyor. Okul çıkışı arkadaşlarla evlerimize gidiyoruz yine evin önüne gelen ayrılıyor ve ben Kahveci Osman Amcaların orada yalnız kalıyorum ve oradaki boş arsada kendi kendime oynamaya başlıyorum. Oyun da ne? Yerde bulduğum yeşil bir boş şişeyi kırıyorum ve parçaları elime alıp onları tekrar arsada bulunan bir ağaca nişan alıp atıyorum.               Kırık camların hepsini attım elimde sadec...
Devamı

YUSUF İLE PLAKA BİLMECE

                Aşağı Mahalle de iki hane var. Murat ve Şevket Dedeler ve biz Süleyman Dedem. Babamlar dört kardeş .Kemal Amcam, Ayşe Halam ve Asiye Halam. Murat Dede ve Şafize Anneanne. Çocukları Arif Amca, Nusret Amca, Emine Hala, Şaziye Hala, Melek Hala. İşte aşağı mahallede bulunan iki hanenin sakinleri. Hatırladığım ,köyün iki küçük çocuğu Zihni ve Yusuf. İki kuzen hem de iyi arkadaş.                   Yazın okul tatil olduğunda köye geliyoruz. Yaz boyunca köydeyiz. Bir de çok güzel bir çoban köpeğimiz var adı Karabaş. Hep bizimle beraber. O yanımızdayken korkusuz oluyoruz. Karabaş yanımızdayken kimse bize birşey diyemiyor Karabaş hemen hırlıyor. O zaman yukarı mahallenin de köpekleri var ama aşağıya inemiyorlar korkudan. Biz de yukarı çıkamıyoruz aynı sebepten. Ama yanımızda Karabaş olunca hiç fark etmiyor diğer köpekler korkudan seslerini çıkaramıyor.             ...
Devamı