GAZLA GİTSİN




            Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde pire berber iken, deve tellal iken, Kuzey dedesinin beşiğini tıngır mıngır sallarken. Zihni dede ve Zehra babaanne birlikte Kuzeyi aramışlar ve Kuzeyin kulağına hadi bugün Özgürlük parkına gidelim demişler. Kuzey'de çok sevinmiş, hemen annesi ve babası ile konuşmuş ve onlarda hep birlikte Özgürlük parkına gitmeye karar vermişler. Zehra babaanne ve Zihni dede Kuzey ile konuştuktan hemen sonra evden çıkıp doğru Özgürlük parkına gitmişler ama Kuzey'ler henüz gelmediği için Zehra babaanne ile Zihni dede Özgürlük parkında biraz vakit geçirmek için dolaşmaya başlamışlar. Tam o sırada Kuzey, annesi Simge ve babası Mert uzaktan görünmüşler. Kuzey dedesini görünce hemen koşmaya başlamış ve hoop dedesinin kucağına atlayıp sımsıkı boynuna sarılmış. Sonra aynı şekilde babaannesine sarılmış. Ve kısa bir hoş beşten sonra hep beraber Özgürlük parkındaki trene gitmişler.


       Biraz sonra cuf cufcu tren gelmiş. Kuzey ve Zihni dede istasyonda duran trene hemen atlamışlar. Kuzey dede gel yanıma otur etrafı beraber seyredelim demiş ve beraber oturup etrafı seyretmeye başlamışlar . Kuzey daha önce de bu trene bindiği için trenin geçtiği her yeri biliyor ve dedesine bir güzel ballandıra ballandıra anlatıyormuş. Sonra tren durmuş ve bu seferde Kuzey Zehra babaannesi ile trene binmiş ve onu da yanına oturtup ona da bir güzel her şeyi anlatmış. Tren durduktan sonra bu seferde hep beraber salıncakların olduğu oyun parkına gitmişler ve Kuzey ile dedesi başlamışlar kaydıraklardan kaymaya ,Önde Kuzey arkada dedesi bütün kaydıraklardan kaymışlar ve kayanlar arasında en küçük olan da Zihni dedeymiş. neredeyse kaydıraklara bile sığmıyormuş. Kaydıraklar bitince doğru salıncaklara gitmişler. Kuzey her salıncağa oturmuş ve ''dede beni çok hızlı sallar mısın'' demiş. 
       Dedesi de tamam ama korkma sakın demiş ve Kuzeyi yavaş yavaş sallamaya başlamış Kuzey her seferinde daha hızlı daha hızlı diye bağırıyormuş . Salıncak hızlandıkça hızlanmış hızlandıkça  hızlanmış ve Kuzey birden kendisini annesini, babasını, babaannesini ve dedesini gökyüzünde hep beraber uçarken bulmuşlar. Kuzey'in sevinçten ağzı kulaklarına varıyormuş ve dedesinin kulağına ''dede bizi akülü araba parkuruna indirsene'' demiş ve hooop hep beraber Göztepe'deki akülü arabaların olduğu parka gitmişler herkes Kuzey'lere bakıyormuş bunlar buraya nasıl geldiler böyle diye. Gökyüzünden akülü araba parkına doğru salıncakla beraber inerken  Kuzey kırmızı renkli arabasına binmiş  diğerleri de parkta bir masaya iniş yapmışlar. Kuzey hemen marşa basmış ve hızla otoparktan çıkıp parkura dalmış diğer çocukların arasından yılan gibi sıyrılıp geçiyormuş uzun süre bu şekilde kullanmış ve birden büyük bir gürültüyle öndeki arabaya hızla çarpmış ama ayağını da hiç gazdan çekmemiş önündeki 3 arabayı epey sürüklemiş ve tam yine salıncaktaki gibi havalanacakken hoop dedesi gelip onu oradan alıp başka maceralara doğru gitmişler.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CANIM ANNEM

Resim
Annem her zaman erken kalkar namazını kılar ve kahvaltıyı hazırlayıp evdekileri öyle kaldırır. Hep beraber kahvaltımızı yapar, babamı işe bizi de okula yolcu eder sonra da ev işleriyle uğraşırdı. Beni her sabah tertemiz giydirir, siyah okul önlüğümü ve beyaz yakalığımı mutlaka ütüleyip okula öyle gönderirdi. Sabah evden nasıl tertemiz ütülü elbiselerle çıktıysam, akşam okuldan eve geldiğimde mutlaka kirlenmiş ve önlüğüm mutlak ya sökülmüş ya da yırtılmış olurdu. Annem hiç üşenmez ertesi gün beni yine tertemiz okula gönderirdi. Okulla evimiz çok yakın sayılmazdı yürüyerek beş dakika ya sürer ya da sürmezdi. Babam da tekelde çalışıyordu ve orası da bayağı uzak sayılırdı beş dakika ya sürerdi ya da sürmezdi.  Sinop'ta bütün mesafeler beş dakika uzaklıktaydı. Herkes öğle yemeğinde evde olurdu.  Babam da her öğlen eve gelirdi ve biz de babam gelmeden evde olurduk. Yemeğimizi yer sonra babam işine bizde okula giderdik. İstiklal İlkokulu çok güzel, eski bir okuldu ve yanında da ye...
Devamı

BABAMIN ÇÖZÜMÜ

Resim
           1960 lı yıllarda Sinop merkezde üç ilkokul vardı. Benim okuduğum İstiklal İlk Okulu ,Gazi Mustafa Kemal İlk Okulu ve Cumhuriyet İlk Okulu. Okullar o zaman tam gün öğretim yapıyor. Sabah gidiyoruz öğle yemeğe geliyoruz ve öğleden sonra da üçte okul bitiyor. Biz beş dakikalık yolu ancak iki saatte gelebiliyoruz. Saat beşi geçirmememiz gerekiyor. Çünkü babam beşte işten çıkıyor.            Okuldan eve gelirken vakit nasıl çabuk geçiyor anlatamam. Arkadaşlarla kavga dövüş oynayarak herkes evine dağılıyor. Okul çıkışı arkadaşlarla evlerimize gidiyoruz yine evin önüne gelen ayrılıyor ve ben Kahveci Osman Amcaların orada yalnız kalıyorum ve oradaki boş arsada kendi kendime oynamaya başlıyorum. Oyun da ne? Yerde bulduğum yeşil bir boş şişeyi kırıyorum ve parçaları elime alıp onları tekrar arsada bulunan bir ağaca nişan alıp atıyorum.               Kırık camların hepsini attım elimde sadec...
Devamı

YUSUF İLE PLAKA BİLMECE

                Aşağı Mahalle de iki hane var. Murat ve Şevket Dedeler ve biz Süleyman Dedem. Babamlar dört kardeş .Kemal Amcam, Ayşe Halam ve Asiye Halam. Murat Dede ve Şafize Anneanne. Çocukları Arif Amca, Nusret Amca, Emine Hala, Şaziye Hala, Melek Hala. İşte aşağı mahallede bulunan iki hanenin sakinleri. Hatırladığım ,köyün iki küçük çocuğu Zihni ve Yusuf. İki kuzen hem de iyi arkadaş.                   Yazın okul tatil olduğunda köye geliyoruz. Yaz boyunca köydeyiz. Bir de çok güzel bir çoban köpeğimiz var adı Karabaş. Hep bizimle beraber. O yanımızdayken korkusuz oluyoruz. Karabaş yanımızdayken kimse bize birşey diyemiyor Karabaş hemen hırlıyor. O zaman yukarı mahallenin de köpekleri var ama aşağıya inemiyorlar korkudan. Biz de yukarı çıkamıyoruz aynı sebepten. Ama yanımızda Karabaş olunca hiç fark etmiyor diğer köpekler korkudan seslerini çıkaramıyor.             ...
Devamı